وبلاگ بهرام بهرامی حصاری

لعنت به این تعلل، جا ماندم از قطارم!

دیگر بلیت رفتن، تا خانه را ندارم!

✔

هر آرزو و خواهش، فریاد در خلاء بود

بی پاسخی از آنجا، فحاش و بی قرارم!

✔

دل در طلسم آهن، درد پرندگی داشت،

در غلظت تن خود، روحی پرنده وارم!

✔

احساس می کنم من، پروانه می شوم آه!

وقتی در این بیابان، پروانه ای بکارم!

✔

یک روز شاعرم من، یک روز مرد خودبین!

سر به سر خودم یا احساس می گذارم؟

✔

تا زاغ گفتگوها، بر گردنم نشسته

از لک لک سکوتم، مهجور و شرمسارم!

✔

کی مادر طبیعت، پرواز یاد من داد؟

بعد از مهاجرت من، دینی به او ندارم!

✔

می خواست من بمانم، در باتلاق غربت

آن قطبی ام که از بد، اینجا رسیده کارم!

✔

دنیا به کام ظالم، بوده است و مثل طوطی

عمری گلایه کردن، از زاغ بود کارم!

✔

ظالم منم که با این، زاغ و زغن اسیرم!

من نیستم اگر زاغ! اینجا چه کار دارم؟

بهرام بهرامی

 ترجمه‌ی انگلیسی غزل

Damn this delay — I missed my train!
No ticket left for me, to take me home again!

Each wish and longing was a cry into the void,
With no reply from there — I’m restless and annoyed!

My heart, trapped in iron, still ached to take flight,
Inside this heavy body, my soul was feather-light!

I feel — oh — I’m turning into a butterfly,
Whenever in this desert I plant one in the sky!

One day a poet, one day a selfish man —
Do I play tricks on myself, or just on who I am?

Since the crow of chatter sits heavy on my neck,
I feel ashamed and distant from the stork of silence, wrecked!

When did Mother Nature teach me how to fly?
After my migration, I owe her no goodbye!

She wished I’d stay behind, in the swamp of exile —
I’m a polar soul whose fate turned bitter, vile!

The world has pleased the tyrant, and like a parrot I —
Complained my whole life long about the crows nearby!

But I’m the tyrant, for I’m chained to crows and noise!

If I’m not a crow myself — what am I doing with these toys?

bahram bahrami

"Translated with AI"